باید برویم تا عطر زندگی را، تپش هستی را از نزدیک بشنویم و در عرصه با اهمیتی از سبز، بار دیگر متولد شویم؛ چونان درختان. سلام من به آن گلی که صبح‌دم به بوسه نسیم و دست پرحرارت هوا در آرزوی زیستن، به خنده باز می‌شود.